Column WvL; Onze manier van leven

17 mei 2019
ONZE MANIER VAN LEVEN
Tijdens de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen, op een frisse zaterdagochtend, bracht ik flyers rond. Aan een voordeur hing een zakje geld voor een potgrondactie van een van onze verenigingen. Menig stedeling zou hier vol verbazing naar kijken. Toen kwam een gevoel van dankbaarheid naar boven. Waarschijnlijk voor onze manier van leven.
De gemeenschapszin is verweven in onze cultuur. Als tiener op het TCC Losser bestaat de kans dat moeders met elkaar op de mavo hebben gezeten of dat vaders elkaar kennen van de voetbal. Op oudere leeftijd wanneer vertier gezocht wordt bij verenigingen of de lokale horeca is na de vraag “Woar bin ie d’r een van?” de link snel gelegd. Onbewust hebben velen van ons een band met elkaar. Deze saamhorigheid maakt het leven in onze gemeente zeer aangenaam.
Niet iedereen weet even gemakkelijk de weg in onze gemeenschap te vinden. Het zou mooi zijn als wij meerdere mensen onderdeel hiervan kunnen maken. Op ons verzoek komt er een welkomstbijeenkomst voor nieuwe inwoners. Dit is een eerste stap. Verenigingen spelen een cruciale rol. Neem je nieuwe buurman eens mee naar de sportclub of nodig een ouder die alleen aan de kant van het veld staat eens uit voor een kop koffie in de kantine. Door nieuwe inwoners meer bij het sociale gebeuren te betrekken bestaat ook de kans op meer vrijwilligers wat van belang is voor de toekomst van ons verenigingsleven.
De vraag blijft hoe wij zoveel mogelijk onze manier van leven in stand kunnen houden. De locatie waar zowel mijn opa en oma als vader en moeder getrouwd zijn zal hoogstwaarschijnlijk niet meer bestaan tegen de tijd dat ik zover ben. Ook vraag ik mij af of mijn oude bassischool nog zal bestaan als ik later zelf kinderen heb evenals de dorpskroeg waar ik met mijn vader en broertje weleens wat ga drinken. Dit veroorzaakt een gevoel van machteloosheid maar motiveert ook om te strijden voor zaken waar ik wél invloed op kan uitoefenen. Showpolitiek en meehuilen brengt ons niets verder. Als politiek moeten wij niet wegkijken voor de realiteit maar met visie en daadkracht onze gemeente voorbereiden op de krimp waar plattelandsgemeenten mee te maken krijgen en dit zoveel mogelijk tegengaan. Dat is mijn hoogste prioriteit. Denk hierbij aan het in stand houden van de sportfaciliteiten in de kernen maar ook het dicht bij huis organiseren van zorgvoorzieningen. Dit alles om ervoor te zorgen dat het ook in 2030 nog het prettigst wonen is in de gemeente Losser.
Jimme Nordkamp
Fractievoorzitter PvdA Losser