Trieste tijden. Veel mensen zijn bang om hun werk en inkomen te verliezen of merken al daadwerkelijk de financiële gevolgen van Covid-19 in hun portemonnee. Dit is voor bepaalde “BN’ers” helaas geen aanleiding om hun patsergedrag op een lager pitje te zetten. Integendeel.
Van rapper Lil’ Kleine is bekend dat hij graag pronkt met flessen drank ter waarde van een goed jaarsalaris evenals zijn dure auto’s en horloges. Onlangs liet hij weten dat hij verkeersboetes eet als ontbijt. Nu komt er weer een foto voorbij liggend in een vliegtuig met het bijschrift; “First class”.
Ik ben absoluut niet jaloers aangelegd maar het toenemend materialisme en vooral het daarmee willen pronken -met name onder invloedrijke BN’ers- is zorgwekkend. Een van de positieve uitzonderingen is Danny de Munk die zich jaren terug als bekende Nederlander moest verantwoorden over zijn tussenwoning. “Gezelligheid zit hem niet in de vierkante meters” was zijn verweer. Velen zouden daar een voorbeeld aan kunnen nemen; Dat het niet gaat om wat je hebt maar om wie je bent.
Bepaalde Temptation Island-figuren (een realityserie dat ik op zichzelf al uiterst verwerpelijk vind om redenen die ik maar even voor mijzelf houd) en influencers zoals Dave & Donny Roelvink zijn mateloos populair onder jeugdigen. Zelf heb ik het meeste sympathie voor artiesten of sporters die bij wijze van spreken mijn buurman hadden kunnen zijn maar toevallig een bepaald iets beter kunnen dan de rest en zich daardoor onderscheiden. Echter merk ik dat veel jeugd bewondering heeft voor personen die werkelijk niets kunnen maar lijken op dat wat ze zelf graag zouden willen zijn.
Maar waarom? Ik heb werkelijk geen idee.. Wel weet ik dat de nadelige gevolgen hiervan voor de samenleving en de wijze waarop mensen met elkaar omgaan niet te onderschatten zijn. De meeste ouders kunnen hun kinderen niet eens alles meer geven waar in deze materialistische consumptiemaatschappij om gevraagd wordt; merkschoenen van een paar honderd euro, de nieuwste (en duurste) Iphone enz.
Tegenwoordig kennen velen van alles de prijs, maar van niets de waarde. Gelukkig ben ikzelf in een tijd en omgeving opgegroeid waarbij vriendschappen tot stand kwamen zonder dat men elkaar naar het merk schoenen keek of het aantal volgers op Instagram.
En waarom zouden we ook? Waar het om zou moeten gaan is “Dat gevoel van samen zijn”, bezongen door een man uit Drenthe die zo gewoon is gebleven dat hij wordt genegeerd door Hilversum. Een artiest waar ik zelf toevallig fan van ben.
Laat die zelfverrijkende BN’ers maar mooi in hun eigen bubbel zitten waar de dikte van de portemonnee belangrijker is dan de grootte van het hart. Dan blijft voor ons het gevoel van samen zijn met lieve, gezellige en oprechte mensen belangrijker dan iemands bankrekening.
